Sieci terrorystyczne dżihadystów – AKIM
„Al-Kaida w Islamskim Maghrebie” (AKIM) to sieć komórek terrorystycznych działających od 2006 r. na terytorium kilku państw Afryki Północnej (w szczególności Algierii i państw ościennych). Geneza sieci ma związek z działalnością algierskiej Salafickiej Grupy Modlitwy i Walki (SGMW), powstałej w 1998 r. Jej członkowie już w 2003 r. ślubowali wierność Osamie bin Ladenowi i innym przywódcom dżihadystów. Dopiero jednak trzy lata później oficjalnie ogłoszono afiliację przy strukturach zarządzających ruchem globalnego dżihadu. Nazwa “AKIM” jest w użyciu od 26 stycznia 2007 r.
Logo: Al-Kaida w Islamskim Maghrebie
Nowa nazwa sieci islamskich dżihadystów w Algierii wiąże się ze zmianą w hierarchii celów. Pierwotnie głównym zamierzeniem bojowników było obalenie lokalnego reżimu i wprowadzenie ładu islamskiego. Po włączeniu komórek operacyjnych do struktur globalnego ruchu poszerzono je m.in. o atakowanie, już w ramach globalnego dżihadu, celów w całym Maghrebie, Europie Zachodniej, a nawet w Iraku. Członkowie AKIM stanowią grupę radykałów pochodzących z różnych środowisk społecznych. Są wśród nich oddani sprawie islamiści, ale też pospolici przestępcy, nie stroniący od kontrabandy oraz porwań i wymuszeń.
Ewolucji na przestrzeni ostatnich kilku lat uległa zarówno struktura sieci powyższych komórek jak i sposoby działalności jej członków. Zaczęto wykorzystywać zamachowców samobójców, silniejsze ładunki wybuchowe, symultaniczne ataki i media (w szczególności elektroniczne) w celach propagandowych. Nastąpiło ponadto odejście od tradycyjnych partyzanckich metod walki na rzecz kampanii terroryzmu miejskiego. Zaczęto także wykorzystywać improwizowane ładunki wybuchowe detonowane zdalnie przy użyciu telefonów komórkowych oraz ładunki wybuchowe umieszczane na pojazdach mechanicznych (przykład zamachów z kwietnia i grudnia 2007 r.). Począwszy od 2008 r. skupiono się na atakowaniu ważnych celów infrastrukturalnych (związanych z przemysłem wydobywczym i energetyką).
Komórki AKIM nawiązały współpracę operacyjną z szeregiem lokalnie działających organizacji afiliowanych przy centrali ruchu dżihadystów, m.in. z: Tunezyjską Grupą Walczącą (TGW), Libijską Islamską Grupą Walczącą (LIGW) oraz z Marokańską Islamską Grupą Walczącą (MIGW). Zasięg wspólnej aktywności wykraczał poza obszar Maghrebu. Jej zakres obejmował w szczególności wspólne treningi, wsparcie logistyczne i wojskowe (dostawy różnego rodzaju broni konwencjonalnej). Jednym z istotnych przykładów współpracy AKIM i MIGW jest casus komórki terrorystycznej z belgijskiego miasta Maaseik.
